Annemie Struyf is terug met Via Annemie: eerlijke en beklijvende verhalen

Vanaf maandag 4 januari is Via Annemie terug op Eén. In het derde seizoen neemt Annemie Struyf haar kijkers mee op een eigenzinnige zoektocht: naar de taaie weerbaarheid van mensen, hun moeilijke keuzes en de grillige wegen van het lot. Annemies nieuwe reeks brengt nieuwe verhalen van ver weg en dichtbij, ontroerend en straf, schokkend en onthullend. Maar altijd met een glimlach en een perspectief van hoop.

In Zuid-Korea is Annemie getuige van een massahuwelijk in de fel omstreden Moon-kerk. Samen met de overwinteraars in Tenerife ontdekt ze de realiteit achter de paradijselijke vakantieplaatjes. En ze reist mee met een joods gezin dat België voorgoed vaarwel zegt: omdat ze zich in Brussel niet langer veilig voelen, trekken ze naar het Beloofde Land. Ook in Vlaanderen staat Annemie vaak versteld. Ze verblijft een week in het Casino van Oostende, en leeft daar mee op het nachtelijke ritme van gokkers en croupiers. In de Brusselse rand zoekt ze uit wat de ultieme drijfveer is van een hardwerkende deurwaarder. Bij de AA ontmoet ze mensen die samen hun verslaving te lijf gaan, met vallen en opstaan. En op de afdeling palliatieve zorgen maakt ze intensief de laatste dagen mee van mensen die liefdevol verzorgd worden door verpleegster Leena en haar collega’s.

Via Annemie brengt eerlijke en beklijvende verhalen, zonder oordeel maar ook zonder taboes.

Via Annemie: vanaf 4 januari elke maandag om 20.40 uur op Eén.

Het casino van Oostende (4 januari)

Saskia (42) is al 18 jaar croupier in het Casino van Oostende. Een casino is sowieso een geheime, besloten plek, waar camera’s niet welkom zijn. Maar in Oostende krijgt Annemie uitzonderlijk de kans om een week mee te leven met de croupiers, de kleine en de grote gokkers.

Saskia is de perfecte gids. Ze kent haar klanten door en door. Haar trouwste spelers zijn de oudere mensen die overdag komen gokken. Vaak zijn het dagelijkse bezoekers, die graag hun hart eens luchten bij haar. ’s Nachts komt er een heel ander publiek. Dan komen meestal ook de zwaardere gokkers, die vaak voor grotere bedragen komen spelen. Saskia is dol op haar job, al is die niet altijd even makkelijk te combineren met haar gezinsleven.

Met grote ogen volgt Annemie de gokkers in hun roes. Van Rachel die haar kleine pensioentje op het spel zet tot de zware gokker die de ene dag 25.000 euro wint en het de volgende dag opnieuw verspeelt.

Het Beloofde Land (11 januari)

Joe (45) en Nardy (41) en hun vier kinderen vormen op het eerste gezicht een gewoon, joods gezin. Gelovig, ja, maar niet extreem of orthodox. Welstellend en goed geïntegreerd. En toch hebben ze beslist om ons land voorgoed vaarwel te zeggen en naar Israël te verhuizen. Want ze voelen zich niet langer veilig in Belgie.

Dat onveiligheidsgevoel delen ze met de hele joodse gemeenschap in Brussel. Velen twijfelen, maar het besluit van Nardy en Joe staat vast: in het Beloofde Land willen ze een nieuw leven opbouwen. Een leven zonder angst, in een staat die hen wél zal beschermen. Daarvoor moeten ze echter een zware prijs betalen. Want hun vier kinderen zullen elk drie jaar legerdienst moeten doen, en lopen een grote kans om in een oorlog terecht te komen.

In een joodse nederzetting in de buurt van Tel Aviv zal het gezin een heel nieuw leven beginnen: Hebreeuws leren, een huis zoeken, werk vinden, buren en vrienden leren kennen. Annemie volgt het gezin in Brussel, tijdens hun voorbereidingen naar dé grote dag: de verhuis naar Israël.

In Israël gaat ze hen opnieuw bezoeken, zes weken na hun verhuis. Een ontstellende reportage, pal in de actualiteit.

Het schoonste einde (18 januari)

Hoog in het Himalayagebergte ontmoette Annemie in 2014 Leena, een Vlaamse vrouw die met een speciale reden naar India gekomen was. Samen trokken ze de bergen in, en op een wondermooie plek strooide Leena de assen uit van haar overleden vrouw Gemma.

Zo leerde Annemie Leena kennen: een Vlaamse vrouw, geboren in India, geadopteerd in een groot gezin, verpleegster in het St. Augustinus Ziekenhuis in Wilrijk.

Een week lang is Annemie Leena’s verpleeghulp op de palliatieve afdeling. Samen volgen ze Rosette, Cecile, mijnheer Bosman en vele anderen tijdens hun laatste levensdagen. Het zijn geen trieste verhalen, maar intense, wondermooie, gevoelige verhalen op de grens tussen leven en dood.

Gerechtsdeurwaarder Bart (25 januari)

Gerechtsdeurwaarder Bart (42) is een man van de wet, die in opdracht van schuldeisers zijn klanten tot betaling moet aanzetten. Nergens is hij een welkome gast. Want als Bart voor de deur staat, is dat nooit met prettig nieuws. Ja, hij moet soms het slot laten openbreken, meubelen in beslag nemen, mensen uit hun woning zetten, in veilingzalen de inboedel verkopen. Maar bovenal probeert hij toch om, samen met zijn klanten, naar oplossingen te zoeken: afspraken maken, overleggen, afbetalingsplannen uitdokteren.

Op twee jaar tijd is zijn eenmanszaak geëvolueerd naar een kantoor met twintig werknemers. Bart heeft een hondenjob – hij werkt ruim 90 uur per week - die hij toch met hart en ziel doet. Wat hem drijft? Waar zijn bezetenheid vandaan komt? Het antwoord is te vinden in zijn eigen huis: bij zijn vrouw Anik en hun drie kinderen. De oudste zoon Brik (14 ) is gezond; dochter Pim (11) heeft een zware beperking; Minasee (8), het derde kind, is geadopteerd om het – misschien genetische - risico op een nieuwe handicap uit te sluiten. Maar na aankomst in België blijkt er ook iets heel erg mis met hem. Bart en Anik zijn breekbaar en liefdevol, en werken zich te pletter om de toekomst van hun kinderen veilig te stellen.

Een week lang volgt Annemie gerechtsdeurwaarder Bart,  alle clichés over deurwaarders, armoede, zorg en eenzaamheid voorbij. Een tocht langs tientallen deuren en huizen, die hun geheimen meestal verbergen, maar af en toe ook onthullen.

Fly me to the Moon (1 februari)

Trouwen bij de Moonsekte

Kristof en Marilene reizen, samen met 3000 andere koppels, naar Zuid-Korea om daar te trouwen. Hij is Vlaams, zij Filipijns. Beiden zijn aanhangers van de Moonkerk, die in de jaren ‘80 en ’90 als een sekte bekend stond, en een barslechte reputatie had. Vooral de praktijk van de massahuwelijken trok internationaal de aandacht. De stichter Moon en zijn echtgenote koppelden in de loop der jaren tienduizenden koppels aan elkaar. Dat deden ze op basis van foto’s of willekeurige aanduiding daags voor de huwelijksceremonie.

Samen met Kristof en Marilene reist Annemie mee naar Zuid-Korea om hun huwelijk bij te wonen. Philippe, Belgische voorzitter van de Moonkerk, wacht hen op. Ook hij ontmoette zijn Japanse echtgenote Yoko pas een dag voor hun huwelijk. Annemie stelt zich vele vragen. Hoe zijn al deze jonge mensen bij de Moonkerk terecht gekomen? Hoe voelt het om samen met 3500 andere koppels te trouwen? Wat is een Moonhuwelijk precies? Waarom is seksuele onthouding zo belangrijk?

Heel uitzonderlijk krijgt ze toelating om voor en achter de schermen te filmen, en verhalen te sprokkelen van jonge mensen zoals de Nederlandse Melanie en de Italiaanse Stefano, of Jennifer en Nertil die elkaar nauwelijks een dag voor hun huwelijk ontmoeten.

Overwinteren in Tenerife (8 februari)

Tenerife is the place to be voor Vlaamse overwinteraars. Zon, zee, strand, palmbomen en bergen. Hier bloeit het vakantiedorp van Rita (67) en haar dochter Nele (40) als geen ander. Het is een Vlaams vakantiedorp, met Vlaams personeel, Vlaamse overwinteraars en Vlaamse aangespoelden.

Iedereen heeft een reden en een motief om in het paradijselijke Tenerife te zijn.

Maar achter het mooie vakantieplaatje schuilt nog een heel andere wereld. Want ook Tenerife leidt onder de economische crisis, en om de hoek ligt altijd Ten-bel: vroeger een megalomaan vakantieproject dat geweldig in trek was bij de Vlamingen; nu een vervallen ruïne, een onderkomen voor krakers, daklozen en vluchtelingen.

Een ontroerende en verhelderende reportage over the rise and the fall van Vlaanderen in Tenerife.

AA, vechten tegen de duivel (15 februari)

Johan is een succesvol zakenman, rijk en geliefd bij vrienden en familie. Maar ooit had hij een zwaar alcoholprobleem en verloor hij zijn hebben en houden. Wonder bij wonder bleef zijn huwelijk overeind. Met dank aan het oneindige geduld van zijn vrouw Lieve, én aan de AA: zijn wekelijkse afspraak met de Anonieme Alcoholisten. 

Johan is intussen 25 jaar nuchter, maar beseft, beter dan wie ook, dat één glas alcohol hem opnieuw in de afgrond kan duwen.

Een reportage bij de AA in Vlaanderen was tot nu toe ondenkbaar en onmogelijk. Volgens Johan is het stilaan tijd om die anonimiteit te doorbreken. Want precies door de anonimiteit blijft drankmisbruik een groot taboe.

Johan heeft zijn eigen AA-groep kunnen overtuigen om mee te werken aan deze reportage. Daarnaast begeleidt Johan ook, individueel én discreet, hooggeplaatste mensen met een alcoholprobleem.

Een inkijk in een wereld die tot nu toe hermetisch gesloten bleef.

 

Via Annemie: vanaf 4 januari elke maandag om 20.40 uur op Eén.