Cath Luyten bezoekt Belgen in het buitenland voor nieuw seizoen van ‘Buurman, wat doet u nu?'
Dinsdag 10 mei 2022 - Vanaf donderdag 26 mei trekt Cath Luyten naar het buitenland voor de zesde reeks van Buurman, wat doet u nu?. Dit keer mag ze gaan logeren bij boeiende, bekende landgenoten die hun Belgische bestaan – tijdelijk of definitief - omruilden voor een nieuw leven buiten onze landsgrenzen.
Buurman, wat doet u nu? staat dit zesde seizoen meer dan ooit voor hoe gaat het nog met u? Een vraag waarmee Cath Luyten internationaal mag aankloppen bij Sam Bettens in Palm Desert (VS), VRT-coryfee Jessie De Caluwe in Marokko, voormalig zanger en interviewer Ivan Heylen op de Canarische Eilanden, topkok Piet Huysentruyt in Zuid-Afrika, voormalig politicus Johan Van Hecke en zijn echtgenote, journaliste Els De Temmerman in Oeganda en Belgian Cat Emma Meesseman in Rusland. Eén voor één ontvangen ze Cath om haar twee dagen lang onder te dompelen in hun buitenlandse bestaan. Zo krijgt Cath een unieke inkijk in het internationale leven van haar gasten. Samen met hen beschouwt ze hun verleden, heden en toekomst en ontdekt ze waarom ze hun hart verloren in het buitenland.
Buurman, wat doet u nu?: vanaf 26 mei elke donderdag om 21.15 uur op Eén.
Cath Luyten: "Ik mag dit seizoen opnieuw aanbellen bij een aantal bekende Vlamingen. Op de koffie bij de buren, maar dan wel aan de andere kant van de aardbol en buren van het avontuurlijke soort. Zij die het soms zo miezerige Vlaanderen durfden inruilen voor andere oorden. Zon, rust, werk of gewoon toeval: de redenen van hun verhuis blijken legio. Een paar dagen in hun kielzog lopen en blijven slapen in hun nieuwe stulp op een ander halfrond is opnieuw de beste manier om erachter te komen waarom deze BV's voor een totale ommekeer hebben gekozen en hoe hen dat bevalt."
Deze gasten verwelkomen Cath hartelijk in hun buitenlandse bestaan:
Sam Bettens – Palm Desert, Californië
Sinds een paar jaar mogen we Sam Bettens nadrukkelijk de frontman van de bands K’s Choice en Rex Rebel noemen. Maar in woonplaats Californië kennen ze hem vooral als brandweerman Sam. Hij werkt er als vrijwilliger bij het brandweerkorps van Yermo, een stil stadje in de Californische Mojavewoestijn. Als Sams brandweershift van 48 uur erop zit, is het aan Cath om 48 uur lang in zijn Amerikaanse leven te duiken. Ze zoekt hem op in de kazerne en samen rijden ze een paar honderd kilometer naar Palm Desert, de mondaine, perfect gemanicuurde stad, waar Sam thuis is. Onder de palmbomen mag Cath logeren in het mid century-huis van de familie Bettens. Ze wordt er hartelijk ontvangen door Sams echtgenote Stef, hun geadopteerde zoon Jett (11) en hun geadopteerde dochter Charlie (11). Als bevoorrechte getuige ervaart Cath hoe dit gezin draait en hoe ze omgaan met de transitie van Sam.
Sam: "De reactie van Jett en Charlie was ontroerend kort: “So, can we call you dad now?” Ja. “All right, can we go play football in the backyard?” Ja. En daarmee was het klaar. Ze zijn ook de enige personen die zich geen enkele keer hebben vergist van voornaamwoord. Dat vind ik ongelooflijk."
Sam woont al meer dan 20 jaar in de States, maar het is de eerste keer dat hij een cameraploeg toelaat in z’n huis en gezin om zijn Amerikaanse leven te tonen. Ook de vrouw van Sam deed nooit eerder haar verhaal voor de camera. Bij Cath brengt ze het met ontwapenende humor en eerlijkheid.
Stef: "Sam zijn transitie is ook mijn transitie. We veranderden van een cool lesbisch koppel naar een -in mijn ogen- saai heterokoppel. Op een manier legt dat meer druk op mij als vrouw. Ik twijfel bijvoorbeeld of ik nu meer make-up moet dragen. Maar tegelijkertijd ben ik ook blij dat Sam nu steevast de vuilniszakken buitenzet. Ook ik ben dus nog zoekend in dit proces. En eerlijk, als we niet al 20 jaar diep geconnecteerd waren, als onze levens niet zo innig verbonden waren, zou ik niet op Sam als man vallen. Ik identificeer me nog altijd meer als lesbienne. Maar we blijven zeker samen, onze connectie is sterker dan alles."
Ivan Heylen – Canarische Eilanden
Met z’n meezingers 'De Werkmens' en 'De Wilde Boerendochter' beleefde Ivan Heylen vijftig jaar geleden een American Dream in de Lage Landen. Als simpele werkmens uit de fabriek werd hij in één klap beroemd en kon hij plots leven van stem en gitaar. Wat volgde was een waanzinnig leven vol wilde projecten. Als protestzanger, rebelse interviewer, omstreden televisiepersoonlijkheid en voltijds schenenschopper leefde Heylen voor tien. Intussen is de 76-jarige wilde boerenzoon toe aan z’n elfde, veel rustigere leven op de Canarische Eilanden. Cath Luyten treft een mildere Ivan in vakantiecomplex Westhaven Bay op Tenerife, waar hij tien jaar geleden – na omzwervingen via Monaco en de Portugese Algarve – aanspoelde in de armen van eigenares Nele. Samen hebben ze twee jonge zoontjes, Raf (5) en Gust (2), waar Ivan als een toegewijde daddy voor zorgt. Veertig jaar nadat hij vijf dochters kreeg in een eerste huwelijk, vadert Ivan dus opnieuw volop, met veel liefde.
Ivan: "Ik voelde dat dit moest gebeuren. Ik heb een tweede kans gekregen om een meer aanwezige vader te zijn en mijn zoontjes heel bewust te zien opgroeien. Mijn grootste wens is om ze twintig jaar te zien worden. Met de razendsnelle ontwikkelingen in de medische wetenschap, geloof ik dat ik heel oud kan worden."
Naast vaderen, houdt Ivan zich nog steeds bevlogen bezig met schrijven. Daarvoor zondert hij zich het liefst af in zijn schrijvershuisje op buureiland La Gomera. Ivan neemt Cath mee naar z’n kluizenaarshut bovenop een afgelegen berg. Een berg die hij deelt met een handvol kleurrijke hippies die bewust buiten de beschaving leven. Een berg waar volgens Ivan hogere krachten aan het werk zijn. Zodra Ivan en Cath met de veerboot aanmeren op La Gomera, loopt niks nog zoals gepland. Ivans hippieburen blijken niet opgezet met de komst van de camera’s en jagen Cath en Ivan hardhandig weg. Het lijkt wel the story of Ivan’s life.
.jpg "(c) VRT - De Mensen")
%20(3).jpg "(c) VRT - De Mensen")
Piet Huysentruyt – Zuid-Afrika
Als tv-chef ‘SOS Piet’ leerde Piet Huysentruyt zijn volk koken. Als culinaire topchef verzamelde hij twee Michelinsterren: eentje in België en eentje in Frankrijk. Zijn Franse sterrenrestaurant Likoké liet hij intussen in veilige handen van zoonlief en zijn culinaire noodinterventies zijn ultiem gebundeld in een tiende SOS Piet-boek. Piet schakelde een versnelling lager en ruilde Zuid-Frankrijk in voor Zuid-Afrika, waar hij met vrouw Vero geniet van een rustiger leven als God in Franschhoek, nabij Kaapstad. Voor het eerst verwelkomen Piet en zijn vrouw Vero de camera’s en Cath in hun Zuid-Afrikaanse villa. Cath ontmoet er een nog altijd even gepassioneerde rebel die zijn felheid nog steeds uitleeft in de keuken, maar ook meer leert beheersen op een golfcourt en steeds meer kwijt kan in die andere passie van hem: schilderen. Een carrière lang worstelde Piet met zijn twee botsende identiteiten van volkse ‘SOS Piet’ en verheven ‘Sterren Piet’. Tot hij besloot om ze gewoon beiden te omarmen en te zijn.
Piet: "Ooit heb ik op mijn terras van Likoké staan brullen: “SOS Piet? SOS Piet? SOS Piet is dood!” Waarop een kindje, dat speciaal zijn strikje had aan gedaan om SOS Piet te ontmoeten, onbedaarlijk begon te huilen. Toen besefte ik: wat is mijn probleem eigenlijk? Ik kan ze toch allebei zijn."
Dat hij niet altijd een makkelijk man was om leven en werk mee te delen, beseft Piet Huysentruyt maar al te goed. Gelukkig kon hij thuis altijd terugvallen op vrouw Vero, die hij omschrijft als stootkussen met oneindig veel geduld en discretie. En die Vero treedt voor het eerst uit haar eeuwige discretie voor een openhartig gesprek met Cath.
Vero: "Ik zal Piet nooit verwijten dat ik me heb moeten wegcijferen voor zijn carrière. Als ik het niet had willen doen, had ik het ook niet gedaan. Ik ben hem altijd gevolgd, maar nu is het genoeg geweest voor mij. Het is op. In de zaal voor de klanten staan, ik kon het gewoon niet meer. Deze keer is hij mij gevolgd. Onze liefde is sterk. Nooit verlaten we elkaar zonder nog een zoen te geven. Het kan altijd de laatste zijn."
Jessie De Caluwe - Marokko
Met haar herkenbare warme stem en aangeboren charisma werd Jessie De Caluwe in de jaren 80 en 90 gebombardeerd tot de leading lady van de toenmalige BRT. Als oer-sidekick van Herman Van Molle in Tv Touché, naast Jan Van Rompaey in Argus en met haar eigen programma’s Zeg maar Jessie en 3 uur Jessie vond ze moeiteloos de weg naar ons collectief geheugen. Toen haar verhaal bij VRT midden jaren 90 stopte, stortte Jessie zich voluit op een job als schermgezicht bij andere kanalen en als presentatiecoach achter de schermen. Tot in 2010 het licht uitging. Ze reisde naar Marokko om zich te bezinnen over haar razendsnelle mediabestaan van deadline naar deadline. Haar plan was om er vijf dagen te blijven in de B&B van een sympathieke Fransman Pierre. Maar de vonk sloeg over en 12 jaar later is ze er nog steeds.
Jessie: "Nog elke dag knijp ik mezelf in de wang en zeg ik luidop: “Maar waar ben ik toch beland?” Het leven is hier zò anders. Ik kan me zeker ergeren aan het feit dat afspraken hier nooit nagekomen worden. Maar de rust, het niet-moeten, de levensvreugde. Het maakt me nog altijd beter dan de stress, de files, het eeuwige moeten en de overvolle agenda’s in België."
Jessie vond niet alleen rust en een nieuwe liefde in Marokko, ze vond er ook een totaal nieuw bestaan. Een alternatief, veel trager leven dat Cath twee dagen lang mag mee beleven. Jessie verwelkomt Cath in hun huis op een helling met zicht op zee in in de Marokkaanse middle of nowhere. Waar schapen en ezels de enige passanten zijn, waar de elektriciteit soms dagenlang wegvalt, waar wifi zelden een zekerheid is, waar in geen 100 kilometer een supermarkt is en Jessie zich dus wekelijks als enige Europese vrouw naar de plaatselijke soek begeeft.
Johan Van Hecke en Els De Temmerman – Oeganda
Zelden sprak een romance in de Wetstraat meer tot de verbeelding dan die tussen CVP-voorzitter Johan Van Hecke en journaliste Els De Temmerman halfweg de jaren 90. Zij verloor haar hulpverlenend hart al eerder aan Afrika. Hij volgde dat hart en ze bouwden samen, in de luwte, een leven uit in Oeganda. Een leven dat ze nog altijd in het teken zetten van het goede doel. Tal van goede werken én een tweeling later, runnen ze aan het Victoriameer, nabij Kampala, een hotel waar Cath te gast mag zijn. Els en Johan ontvangen Cath hartelijk om haar te tonen wat ze allemaal doen en om hun gezinsgeluk voor het eerst voor de camera te delen.
Els: "Toen ik zwanger werd, bleek dit opeens groot nieuws in België. Een vrouw die op haar 49 jaar nog een tweeling verwacht: dat moest en zou de krant halen. Dat heeft mij mateloos geërgerd. Ik begrijp het nog altijd niet. Maar wat ik 11 jaar later wel zeker weet: ik heb intussen al veel projecten in mijn leven achter mij liggen, maar mijn tweeling is mijn allermooiste project."
Toch kan Cath vaststellen hoe Els (60) zich nog altijd met evenveel overgave en bevlogenheid over àl haar projecten ontfermt. Cath reist mee naar Gulu, in het noorden van Oeganda, waar ze opvangcentra voor (door rebellen) ontvoerde kinderen, kindsoldaten en hun kinderen uit de grond stampte. In hun hotel runt Els intussen ook een nieuw voedselproject, waarmee ze fysieke en mentale ontwikkelingsachterstand door eenzijdige voeding bij de Oegandese bevolking wil helpen tegengaan. Johan (68) behartigt intussen - met z’n iets verder dan pensioengerechtigde leeftijd – de customer care in het hotel. Hij zorgt ervoor dat alle gasten zich welkom voelen en van voldoende gespreksstof voorzien zijn. Cath volgt ook hoe de dagdagelijkse noodzakelijkheden hem bezighouden. Zo gaat ze mee naar Johans vaste Oegandese tandarts in hartje Kampala. Met onderweg voldoende tijd en gelegenheid voor reflecterende babbels over zijn heden, verleden en toekomst.
Emma Meesseman - Rusland
In januari van dit jaar kon Cath onze Belgische basketbaltrots Emma Meesseman nog veilig en vlot bezoeken in het Russische Jekaterinenburg. Veel topbasketbalspeelsters uit de Amerikaanse WNBA spelen als het seizoen daar stilligt in Rusland. Ook Emma Meesseman, die de afgelopen zeven jaar telkens zes maanden per jaar naar Rusland trok. Daar speelde ze sinds 2016 bij de club UMMC Jekaterinenburg en daarmee werd Jekaterinenburg – om professionele redenen - Emma’s tweede thuis. Cath liet zich twee dagen lang onderdompelen in het basketballeven van Belgian Cat Emma Meesseman. Emma is openhartig over haar leven op en naast het basketbalveld.
Emma: “Ik zie mezelf niet in een relatie zolang ik dit leven leid. Op dit punt heb ik er geen tijd voor en ben ik gewoon nooit thuis. Een partner kan meereizen, maar wat zou een partner bijvoorbeeld hier in Rusland doen als ik aan het trainen ben? Nee, dat zou ik niet eerlijk vinden. Er is zeker een kinderwens, maar dat kan allemaal nog later, gewoon niet nu.”
Cath volgt Emma van haar appartement op de 26ste verdieping in de hoogste woontoren van Jekaterinenburg tot haar dagelijkse training, waar ze naartoe gebracht worden door haar privéchauffeur. Niets deed hen die dagen vermoeden dat het conflict met Oekraïne op zo’n korte tijd zou escaleren. Via een videogesprek leert Cath ook Emma’s opa – pépé – kennen. Hij zou Emma veel liever in de supermarkt van Ieper aan het werk zien en vraagt telkens met aandrang wanneer ze weer naar huis komt. Een wens die sneller dan iedereen kon denken uitkwam. Want zes weken na Caths bezoek aan Emma, valt Rusland Oekraïne binnen. Nog een week later verlaat ze, net zoals haar andere buitenlandse ploeggenotes, Rusland en keert ze terug naar Ieper. Emma zelf speelt intussen haar seizoen in Chicago en heeft haar contract met de Russische ploeg UMMC Jekaterinenburg opgezegd. Of hoe de wereld er op een aantal weken tijd plots helemaal anders uitziet.
