Durf te vragen: "Welke impact heeft het verlies van een kind op jullie als koppel?"

Maandag 8 april 2024 - In 2022 stierven er in België 537 opgroeiende kinderen en jongeren tussen 1 en 24 jaar. Dat zijn 537 gezinnen en families die hun leven moeten vormgeven met een heel groot gemis en heel veel verdriet. In de studio van Durf te vragen vertellen ouders openhartig over hun verdriet en het verlies van hun kinderen Mees*, Ties*, Tom* en Kathelijne*, Pepijn*, Chester*, Naomi* en Loes*.

Doet een kind verliezen fysiek pijn? Voel je je schuldig? Welke impact heeft het verlies van een kind op jullie als koppel? Ondanks alle pijn en verdriet, schuilt er ook heel wat veerkracht en positieve energie in de verschillende verhalen. Samen met Julie en Annelies bezoekt Siska het Berrefonds: een organisatie die houvast biedt aan ouders en families die een kind verloren hebben. Ze gaat ook langs bij de zorgboerderij LouTieJu die Esther en Robin hebben opgericht na de dood van hun zoontje Ties.

Durf te vragen: dinsdag 9 april om 20.55 uur op VRT 1 en VRT MAX.

Durf te vragen is een programma van Roses are blue voor VRT.

De getuigen

Esther (39) & Robin (37) - Balen 

Esther en Robin hebben drie kinderen; Louise, Ties* en Juliette. In 2017 verloren ze hun zoontje Ties na een hersentumor, hij was toen 3,5 jaar. Na zijn dood viel het "zorgende" weg, wat vooral voor Esther erg zwaar was. Ze besloten samen hun huis te verkopen en zorgboerderij LouTieJu op te starten, speciaal voor kindjes met extra noden. "Je staat elke dag op met een kind te weinig. De zorgboerderij geeft rust en geeft ons het gevoel dat hij er nog bij hoort."

Josiane - 70 jaar - Zwalm 

Josiane verloor haar vier kinderen. Twee kindjes verloor ze tijdens de zwangerschap, eentje kort na de geboorte. Haar dochter Kathelijne stierf in 2009 na hartfalen op 34-jarige leeftijd. Het verdriet was heel zwaar om te dragen en moeilijk om met anderen te delen. Dankzij het contact met lotgenoten kon ze praten over wat ze voelde. "De dag dat Kathelijne is gestorven, is er een stukje van mezelf gestorven en dat deel is weg."

Julie (30) & Annelies (30) - Ninove 

In 2019 werd Chester, het zoontje van Julie en Annelies, stilgeboren. Annelies was toen 35 weken zwanger. Het verlies was een enorme beproeving voor hen als koppel maar het heeft hen uiteindelijk dichter bij elkaar gebracht. Ze merken dat er vaak nog veel onbegrip is over het grote verdriet dat je voelt als je een stilgeboren kindje hebt. "Alles was geregeld voor de komst van Chester en dan ineens moet je alles regelen voor een afscheid ..."

Nathalie (37) & André (39) - Schoten 

Nathalie en André hebben drie kinderen: Ella, Loes* en Len. In 2021 verongelukte Loes op weg naar school met de fiets. Ze was toen 7 jaar. Na haar dood hingen mensen overal eenhoorns op ter nagedachtenis van Loes. Hun netwerk van familie, vrienden en hulpverleners hebben hen opgevangen en ervoor gezorgd dat ze vandaag staan waar ze nu staan. "We hebben al haar kleertjes aan haar vriendinnetjes gegeven, haar balletpakje aan haar balletvriendinnetje."

Dries - 60 jaar - Meulebeke 

Dries heeft zes kinderen, waarvan er nog vier over zijn. Eén kindje werd stilgeboren, zijn zoon Pepijn pleegde zelfmoord in 2016, hij was toen 19 jaar. Hij is met een auto frontaal op een container gereden en was op slag dood. Dries had dit totaal niet verwacht en bleef achter met een heel pak vragen. Ondertussen heeft hij vier kleinkinderen gekregen en probeert hij te genieten van gelukkig zijn. "Het geluk is anders, het leven is anders … Je bent een deeltje kwijt." 

Ludwig (51) & Cynthia (52) - Diepenbeek 

Cynthia en Ludwig hebben twee dochters: Chloe en Naomi*. Hun oudste dochter Naomi werd in 2020 vermoord door haar vriend, ze was toen 25 jaar. Ze kenden hem en het was dan ook een shock. Door de coronalockdown hebben ze geen afscheid kunnen nemen en dat viel hen zwaar. Ze hebben het gevoel dat ze nog maar net zijn gestart met het rouwproces. "We hebben humor nodig om even lucht te krijgen en op adem te komen, anders verlies je je in het verdriet."

Veerle - 44 jaar - Oostakker 

Veerle en haar man David hebben drie kinderen: Siebe, Mees* en Hakon. Mees overleed in 2018 na een gasexplosie in een bijgebouw aan hun huis. Na zijn dood hebben ze professionele hulp gezocht om hen te begeleiden, zowel samen als gezin als elk apart. Vandaag proberen ze te genieten en trekken ze zich op aan de vele positieve dingen die het leven nog te bieden heeft. "Het verdriet slijt niet, het krijgt andere dimensies. Maar het gemis kan je plots overweldigen."