Lieve Blancquaert brengt in nieuwe reportagereeks 'Last days' een ode aan het leven
"In Last days wil ik de vergankelijkheid van het leven en alle emoties die daarbij komen kijken, bespreekbaar maken"
Na Birth day en Wedding day is er nu het laatste deel van het drieluik: Last days. Fotografe Lieve Blancquaert reist opnieuw de wereld rond om deze keer het einde van ons leven in beeld te brengen. Hoe we omgaan met ouder worden en de dood verschilt wereldwijd enorm.
Lieve Blancquaert: “Bij ons is de dood misschien nog altijd een taboe, maar in veel culturen mag er om gelachen worden, of is het zelfs een reden om te feesten.”
Acht afleveringen lang staat Lieve stil bij het leven en de eindigheid ervan. Wie naar de dood durft te kijken, komt uit bij het leven. Last days is een ode aan dat leven. Geen kommer en kwel, maar verrassende, mooie en pakkende verhalen uit alle uithoeken van de wereld.
Zo ontdekt Lieve hoe ze 100 jaar kan worden op het Japanse eiland Okinawa, trekt ze naar Ghana waar ze elkaar beconcurreren met de grootste en duurste begrafenissen, bezoekt ze het kitscherige seniorendorp Sun City in Arizona, volgt ze van dichtbij hoe ze de doden terug opgraven en aankleden in Sulawesi, bouwt ze een feestje samen met de doden op een kerkhof in Mexico, waagt ze zich op de brandstapels in India, laat ze zich inspireren door de verhalen van oude Cubanen, en neemt ze een kijkje achter de schermen van een grote begrafenisonderneming in België.
Ontdek alles over deze nieuwe reeks via 'lees meer' hieronder.
Last days: vanaf 4 september elke dinsdag om 20.40 uur op Eén.
Eén zekerheid in het leven
Er is maar één zekerheid in ons leven, en dat is dat we op een dag zullen sterven. Hoe we daarmee omgaan, verschilt wereldwijd echter enorm. In Last days spitst Lieve zich toe op de laatste fase van het leven, telkens op een andere plek in de wereld.
Last days, het laatste deel van de trilogie, moet volgens Lieve absoluut verteld worden. Hoe we omgaan met ouder worden en de dood is een brandend actueel thema dat nog al te vaak wordt doodgezwegen.
Lieve Blancquaert over Birth day - Wedding day – Last days:
Voor mij is dit project altijd een drieluik geweest, één verhaal over de drie grote momenten in een mensenleven: de geboorte, de liefde en de dood. Het begin, het midden en het einde van het leven. De eerste twee delen zijn al verteld, maar de cirkel is pas rond wanneer ook het laatste deel verteld wordt.
Met Birth day heb ik gezien hoe belangrijk de plaats is waar je geboren wordt, met Wedding day heb ik ontdekt hoe groot de impact van een huwelijk kan zijn, in Last days wil ik de vergankelijkheid van het leven en alle emoties die daarbij komen kijken, bespreekbaar maken. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat dit deel - meer dan ooit - verteld moet worden.
Ook Lieve is bang om ouder te worden en te sterven. Maar haar reizen en ontmoetingen met ouderen overal ter wereld hebben haar gesterkt: “Bij ons is de dood misschien nog altijd een taboe, maar in veel culturen mag er om gelachen worden, of is het zelfs een reden tot feesten.”
Naast de televisiereeks brengt Lieve ook een fotoboek uit van Last days, en zal ze -net zoals met Birth day en Wedding day - rondtrekken in Vlaanderen met een theatertour over de reeks.
Aflevering 1: Sun City, USA (04/09)
Het grootste seniorendorp in de woestijn van Arizona.
Sun City, gebouwd in 1960, was het allereerste dorp ter wereld exclusief voor 55-plussers. En met 40.000 inwoners is het nog altijd een van de grootste in zijn soort. Lieve is zelf bijna 55 en behoort dus officieel tot de doelgroep. Ze vraagt zich af of ze zou passen in een dorp met alleen maar senioren en mengt zich een week lang onder de bewoners.
Lieve wordt op sleeptouw genomen door de hartsvriendinnen Ginger en Barbara, twee kranige oma’s die zich gedragen als pubers en lid zijn van de cheerleadersclub. Ze nemen Lieve mee naar een belangrijke NBA basketbalwedstrijd en gaan op zoek naar een lief op de wekelijkse dansavond. ‘What happens in Sun City, stays in Sun City’; daar komt Lieve snel achter. De dood lijkt hier op het eerste zicht ver weg, maar niets is minder waar. Lieve bezoekt de Alcor Foundation, een bedrijf waar je je voor 200.000 dollar kan laten invriezen om later weer tot leven gewekt te worden. Kers op de taart van haar verblijf is de Miss Senior Arizona verkiezing, een van de grootste evenementen van het jaar.
Aflevering 2: Sulawesi, Indonesië (11/09)
Het land van de levende doden.
Dood betekent vaak vergeten, maar niet bij de Torajastam op het Indonesische eiland Sulawesi. Daar leven ze samen met hun doden. Lieve kan het amper geloven en reist naar de andere kant van de wereld om de unieke dodencultuur van de Toraja’s van dichtbij mee te maken.
Lieve bezoekt verschillende families met een dode in huis. De Toraja’s praten met hun doden en koken voor hen. Ook van Lieve wordt hetzelfde verwacht. Ze ontmoet een overleden opa en oma die al jaren bij hun familie inwonen, en wordt uitgenodigd op een ritueel waarbij de Toraja’s hun doden terug opgraven, schoonmaken en aankleden. Pas wanneer een van de skeletten een gsm krijgt om te bellen, weet ze niet of ze moet lachen of huilen.
Aflevering 3: Okinawa, Japan (18/09)
Het eiland met de oudste mensen ter wereld.
Hoe word je 100 jaar? Voor het antwoord trekt Lieve naar het Japanse eiland Okinawa. Hier wonen de oudste mensen ter wereld. Het eiland is een geliefde plek bij wetenschappers die onderzoek doen naar het lange leven.
Haar uitvalsbasis is het visserdorp Ogimi, officeel de plek met de meeste 100-jarigen ter wereld. Voor de dorpelingen is Lieve, met haar 53 lengtes, piepjong. Op dit eiland vieren ze hun belangrijkste verjaardag pas op hun 97ste. Lieve ontmoet de gerenommeerde professor Susuki die al heel zijn carrière bezig is met onderzoek naar het lange leven. Ook gaat ze op de koffie bij een 107-jarige dame, zingt ze karaoke met de oma’s van het dorp, krijgt ze karateles van een van de grootste meesters op het eiland, en ontmoet ze de oudste popgroep ter wereld.
Aflevering 4: Accra, Ghana (25/09)
Een uit de hand gelopen begrafenisindustrie.
In Ghana is een begrafenis the place to be. Elk weekend schuimen de Ghanezen begrafenissen af, op zoek naar het beste feest. Begrafenissen zijn uitgegroeid tot spektakels waar veel geld aan uitgegeven wordt. Ook Lieve trekt van de ene naar de andere begrafenis en probeert te achterhalen waarom de Ghanezen elkaar willen overtreffen met de grootste en duurste begrafenissen.
Lieve valt van de ene verbazing in de andere. In de hoofdstad Accra hangen de muren vol met affiches waarop de doden worden afgebeeld als echte popsterren. Ze bezoekt het grootste mortuarium van de stad, een hallucinante plek waar dode lichamen maandenlang worden bewaard tot de voorbereidingen voor de begrafenis rond zijn. Op de dag van de begrafenis doet een body decorator er alles aan om de overledene op zijn mooist te presenteren. Wie wil uitpakken, begraaft de dode in een speciale kist. Dat kan in een vis, een paprika, of een fototoestel. En om er nog een schepje bovenop te doen, worden dansende kistendragers en professionele weenvrouwen ingehuurd.
Aflevering 5: Havana, Cuba (02/10)
Samen oud en sterk.
Cuba telt het hoogste aantal 60-plussers van heel Latijns-Amerika en de cijfers blijven stijgen. De bejaarden op dit socialistische eiland groeiden op onder het regime van Fidel Castro. Lieve wil weten welke erfenis hij heeft achtergelaten en wat het betekent om vandaag in Cuba oud te worden en te sterven.
Lieve bezoekt Santovenia, het grootste bejaardentehuis van Havana. Alle bewoners helpen mee in het huishouden, of ze nu schoenenpoetser, dokter of acteur zijn geweest. De levenslust van de Cubaanse bejaarden is groot. Ze gaan uit in discotheken, volgen les aan de universiteit, en verenigen zich in turnkringen. Cubanen doen alles in groep, zonder veel franjes, maar met veel goesting. Ook oud worden. En dat intrigeert Lieve.
Aflevering 6: Varanasi, India (09/10)
De stad waar elke Hindoe wil sterven.
In India is er één plek waar elk Hindoe wil sterven: de spirituele hoofdstad Varanasi. Van over het hele land komen pelgrims naar hier om hun overleden familieleden te cremeren. De brandstapels van Varanasi branden non-stop, met gemiddeld zo’n 200 crematies per dag. Lieve krijgt als enige vrouw toegang tot de belangrijkste crematieplaats van de stad, en wat ze daar te zien krijgt, tart alle verbeelding.
Lieve is geschokt hoe ze hier met hun doden omgaan. De gruwel van de brandstapels is moeilijk te vatten. Ze bezoekt een sterfhotel waar Hindoes logeren die in Varanasi willen sterven en gecremeerd worden. Ze praat met pelgrims, kluizenaars, en goeroes, over reïncarnatie en verlossing, en krijgt steeds meer begrip. De stad doet haar anders kijken naar de dood. Tot ze een grootvader zijn 4-jarige kleinzoon ziet dumpen in de heilige rivier…
Aflevering 7: Oaxaca, Mexico (16/10)
Feesten op het kerkhof.
Op Allerheiligen vieren de Mexicanen Dia de Muertos: het dodenfeest. Dan bouwen de levenden samen met de doden een feestje op het kerkhof. Mexicanen hebben iets met de dood, en Lieve wil weten wat. Een hele week lang hangt ze rond op het grootste kerkhof van de stad Oaxaca.
Het dodenfeest lijkt op een festival, maar dan op een kerkhof. Lieve brengt er lange dagen en nachten door. Mexicanen eten, drinken, slapen, huilen, lachen, zingen en dansen op en rond de graven. Ze halen herinneringen op en maken contact met de doden. Lieve is onder de indruk van al die verbondenheid en pakkende verhalen. Zoals de getuigenis van de papa die zijn 8-jarig dochtertje verloor aan leukemie en haar grafje volstouwt met barbies.
Aflevering 8: Herent, België (23/10)
Achter de schermen van uitvaartcentrum Pues.
Overal ter wereld wordt anders omgegaan met de dood. Maar hoe zit het bij ons? Lieve mag een week lang over de schouders meekijken bij uitvaartcentrum Pues in Herent, een familiebedrijf dat al vier generaties lang voor onze doden zorgt.
Al snel ontdekt Lieve hoe bevooroordeeld ze is. Het beeld dat ze krijgt van de begrafeniswereld strookt niet met het harde beeld in haar hoofd. Voor de twee jongste werknemers van het bedrijf is werken tussen de doden een droom die uitkomt. Lieve ontdekt dat we niet zozeer bang zijn voor de dood, maar wel om te sterven. Ze praat erover met Ellie, een 68-jarige dame die weet dat ze niet lang meer te leven heeft. Samen met haar man en dochters poseert Ellie voor de lens van Lieve voor hun laatste familieportret.
Last days: vanaf 4 september elke dinsdag om 20.40 uur op Eén.
Last days is een productie van De Mensen voor Eén.