Martin Heylen belt aan in Vlaanderen voor nieuw seizoen Zelfde deur, 20 jaar later

Dinsdag 15 september 2020 - Vanaf maandag 28 september belt Martin Heylen weer aan bij allerlei deuren in Vlaanderen, voor een gloednieuw seizoen van Zelfde deur, 20 jaar later. Twintig jaar geleden belde Martin aan bij zo'n tweehonderd willekeurige deuren voor zijn rubriek in Man bijt hond. Op goed geluk, op zoek naar het verhaal achter de gevel. Dat gaf een tijdsbeeld van het dagelijks leven in Vlaanderen. ​ Maar er kan veel veranderen in een mensenleven. Nu, twintig jaar later, staat Martin voor dezelfde deuren. En weer belt hij aan, zonder te verwittigen, niet wetend wie er zal openen.

Martin is benieuwd naar welke dromen zijn vervuld of vervlogen, welke obstakels zijn overwonnen en hoe. En opnieuw is er de verrassing, ontroering, het blij weerzien, lachen en wenen. Wat doet het leven met een mens, en wat doet een mens met het leven?

Martin Heylen: Na deze tweede reeks ben ik de waarde van elke dag nog hoger gaan inschatten. Weet je: de 'goede ouwe tijd', dat is eigenlijk wat we nu beleven, en waar we later op zullen terugkijken - een beetje bedroefd, een beetje dankbaar. Dat komt hier heel sterk uit. Het besef dat je beter nu je tijd steekt in wat later een goede herinnering kan worden. Twintig jaar is zo voorbij. Durf te leven. Want op het einde heb je misschien meer spijt van de dingen die je niet hebt durven doen dan van de vergissingen die je durfde te maken.

Zelfde deur, 20 jaar later: vanaf 28 september elke maandag om 20.40 uur op Eén.

Welke dromen zijn vervuld of vervlogen?

Voor het Eén-programma Man bijt hond trok Martin in 1998 voor het eerst een lijn door de landkaart van Vlaanderen. In elke gemeente of stad waar die rechte lijn doorsneed, belde hij op goed geluk aan. Zo stapte hij de meest uiteenlopende huiskamers en levens binnen, met mooie en oprechte reportages achter de gevels tot gevolg. Vlaanderen ontdekte vijf jaar lang de bijzondere verhalen achter het schijnbaar alledaagse leven, via toevallige ontmoetingen in de vijf provincies. Tegelijk werd de rubriek letterlijk een dwarsdoorsnede van het leven in Vlaanderen.

Nu, twintig jaar later, staat Martin voor dezelfde deuren. En weer belt hij aan, zonder te verwittigen. Wie zal de deur openen? Hoe is het de vroegere bewoners vergaan? Het leven vloog vooruit en er is sindsdien veel gebeurd. Het doet ons vanzelf nadenken over wat ons de komende twintig jaar in ons leven te wachten kan staan. 

"Schoonheid zoeken in het alledaagse"

Martin verbaast zich over de kwetsbaarheid van het leven, maar ook over de veerkracht van al die oude bekenden. Zoals die man uit Landegem die nog nooit een file had gezien en toen voor het eerst naar Brussel moest gaan werken. Na al die uren auto’s turen gooide hij zijn leven radicaal om.

Er waren ook grote dromen: een echtpaar in Korbeek-Lo wou twee huizen tot één enorme woning met concertzaal samenvoegen. Maar dat had een prijs. En er waren ook grote verwachtingen: een vrouw verzot op royalty-nieuwtjes voorspelde dat de nieuwe verloofde van Prins Filip weleens een goede keuze voor hem kon zijn als hij ooit koning zou worden. Ze prees de lange benen van Mathilde en vergeleek haar met Caroline van Monaco. De zoektocht naar deze ex-cafébazin werd een dolle odyssee door Deerlijk.

In Messelbroek woonde een jong gezin met drie dochtertjes. Een tragisch verhaal: mama had kanker en er waren uitzaaiingen vastgesteld. Ze besloten om hun spaargeld aan mooie reizen te besteden. Hier belt Martin met een bang hart aan, hopend op een mirakel.

En zo is er een kleurrijke waaier aan verhalen, over de gevolgen van keuzes en dromen, het warme weerzien met een dame in Eeklo die nu zestig kilo slanker is, het verhaal van de Tiense Sexmachine van Vissenaken, of van een rocker in Bree met de eerste hartklep van België en de hamvraag: zou die nu nog altijd tikken?

Niet elk verhaal heeft een happy end - het zijn immers echte levensverhalen - maar toch ligt de nadruk in dit programma op veerkracht en hoop, zegt Martin: "Schoonheid zoeken in het alledaagse, dat is zo waardevol, dat heeft de coronacrisis ons ook geleerd. Leef nù en geniet van schoonheid, elke minuut. Je vindt ze overal, vaak nog het meest in de mensen rondom je."

En natuurlijk wordt er ook heel wat afgelachen, want het weerzien met Martin is vaak erg hartelijk en er wordt met plezier teruggekeken naar oude anekdotes. Martin is alle mensen die hij opnieuw opzocht dankbaar omdat ze hun levensverhalen met hem deelden, zowel twintig jaar geleden als bij deze laatste terugblik.

Na deze twee reeksen weet ik: het is goed om af en toe eens achterom te kijken, maar niet te lang. Want wat geweest is is voorbij, de toekomst kennen we niet, het is nù dat het leven moet geleefd worden.

Zelfde deur, 20 jaar later: vanaf 28 september elke maandag om 20.40 uur op Eén.

Zelfde deur, 20 jaar later is een programma van Woestijnvis voor Eén.