"Soms wil ik iemand zijn die ik niet ben"

De hoogtepunten van Jeroen Meus in Het huis

Vanavond was het in Het huis de beurt aan Jeroen Meus. Kok, tv-ster, en schrijver, maar ook een familieman die meteen week wordt wanneer hij over zijn zoontje Georges vertelt. "Ik vraag me af: "Aan wat heb ik dat verdiend, zo'n tof kind?""

In Het huis wordt duidelijk dat Jeroen een werkpaard is. Ontspannen, dat vindt hij moeilijk. "Ik kan dat niet goed. De kop staat zelden stil." En over zijn roem: "Voor mijn gezin is het soms zwaarder dan voor mij. Ik sta daar niet altijd bij stil."

Herbeleef hieronder de hoogtepunten van de "Jerre" in Het huis.

"Het zal nooit een goed moment zijn"

Drukte alom. Wanneer Eric Goens Jeroen gaat ophalen in Würst, is het meteen duidelijk: Jeroen werkt enorm veel. Misschien zelfs té veel. "Ik ben hier niet klaar. Ik kan niet mee," zegt hij half grappend wanneer hij Eric ziet.

"Zullen we nog 24 uur wachten?" vraagt die. "Het zal nooit een goed moment zijn," antwoordt Jeroen eerlijk. Maar: "ik heb er wel zin in."

"Ik kan dat niet goed, ontspannen"

Jeroen is een werkpaard. Dat wordt in Het huis al heel snel duidelijk. "Ik kan dat niet goed, ontspannen," verklapt hij aan Eric. Op een ligstoel zijn hoofd leegmaken, toch niet zo eenvoudig voor Jeroen. "Ik was aan mijn stoofvlees aan het denken. De kop staat zelden stil."

Maar door zijn werklust heeft hij al veel bereikt. En daar is hij fier op.

Alles wat ik in mijn leven tot nu toe heb gedaan, heb ik zelf bedacht en beslist. En daar zitten dingen bij die gelukt zijn en daar zijn dingen bij die niet gelukt zijn.

De mensen kennen natuurlijk enkel de geslaagde verhalen. "Alles wat ik onderneem, daar heb ik een jaar of twee over nagedacht," vertelt hij.

Als ondernemer kent niemand mij. Ze kennen mij als moppenmaker uit Dagelijkse kost - die ik ook dolgraag ben - maar ik ben ook opgeleid als kok, ik ben ondernemer, en zelfstandige vanaf mijn 21ste.

"Toen ik van 15 terug naar 14 ging in de Gault et Millau, was dat een ramp."

Tijdens het eten vertelt Jeroen dat hij graag een sterrenchef geweest was. Het steekt wel dat zijn Luzine nooit een ster kreeg, maar: "Ik zie er de vergankelijkheid van in."

Toen ik van 15 terug naar 14 ging in de Gault et Millau, was dat een ramp. Luzine was goed genoeg voor een ster. Ik wou hem, en ik heb spijt dat ik hem niet heb gekregen. Maar het blijft niet plakken. Ik zie er de vergankelijkheid van in. Een ster, die heb je niet, die huur je.

VIDEO | Dagelijkse kost: "Het is haat-liefde"

Jeroen vertelt vertederd over zijn zoontje Georges en hoe die op hem lijkt:

Zijn juf zei: "Hij maakt graag een tekening, maar hij kleurt ze niet graag in." Ik zeg: "Wat een mooie metafoor voor hoe ik in het leven sta."

Ik bedenk graag iets, ik zet graag iets op poten, maar ik ben het snel beu.

En Dagelijkse kost dan? Jeroen heeft er al meer dan tweeduizend afleveringen opzitten. Hij is oprecht:

Dagelijkse kost duurt al lang, hè. Het is haat-liefde. Er kruipt zoveel energie in, maar ik doe dat nog altijd heel graag.

Ik vind het moeilijker en moeilijker om nog Dagelijkse kost-gewijs uit de hoek te komen. Ik heb nog nooit twee keer hetzelfde klaargemaakt.

Maar: "Na vijf jaar komt er nu wel een nieuwe generatie, die dat nog niet gezien hebben." Of Jeroen straks dan in herhaling zal vallen? "Ik weet niet of dat nog aan mij is om te doen. Misschien moet iemand anders dat doen."

VIDEO | Over zijn jeugd: "Ik was echt op de dool"

Jeroen wist als kind niet goed waar hij naartoe wilde. "Studies waren een drama. Ik was echt op de dool." Het was zelfs zo ernstig dat zijn ouders hem naar een kinderpsycholoog stuurden:

Mijn moeder had me eens wijsgemaakt: "We gaan nieuwe kleren kopen." Maar toen heeft ze me afgezet bij een kinderpsycholoog. Redelijk zware kost.

Maar het bleek wel een goede beslissing:

Die heeft mij enorm goed geholpen. die heeft mij enorm gestuurd. Mijn zelfbeeld was niet zo goed, ik kreeg de ene buis na de andere. Dus mijn ouders hebben dat echt goed gedaan.

Daarna ging Jeroen naar de hotelschool: "Dat was voor mij het dekseltje op mijn potje." Hij had nood aan de orde die er daar heersde: "Een afgebakende structuur werkte voor mij."

VIDEO| "Het is met wenen of wat?"

Jeroen wordt emotioneel wanneer hij in de jeugdkamer over zijn zoontje Georges praat.

Ik ben een heel fiere papa, een heel gelukkige papa. Ik vraag me af: "Aan wat heb ik dat verdiend, zo'n tof kind?"

Moet iedereen hier bleiten of ben ik de enige?

De zoektocht naar onkruid

Wanneer Sofie Dumont als gast in Het huis opduikt, besluit Jeroen prompt dat zij voor het dessert mag zorgen. Samen gaan ze in de tuin en het bos op zoek naar de ingrediënten voor een speciale cake: onkruidcake. "Jeroen, jij mag de netels plukken," stelt Sofie voor.

Sofie besluit om ook een experimenteel gerecht met mosselen te maken.

Ik heb het nog maar één keer gedaan, dus ik hoop dat het lukt hier. Alé, een keer zien doen, pardon.

"De fik erin," dat is de bedoeling. maar helaas krijgen ze de mosselen niet in brand en laat Sofie haar experiment achter op het gazon. De deugniet in Jeroen komt boven wanneer hij voor Sofie mosseltjes van de frituur meebrengt als verrassing.

VIDEO | "Soms wil ik iemand zijn die ik niet ben"

's Avonds in de boomhut. Een rustmoment. "Soms wil ik iemand zijn die ik niet ben," verklapt Jeroen. "Ik moet toegeven wie ik ben, ten opzichte van mezelf: een bezige bij."

Maar thuis probeert hij toch te ontspannen:

Als ik thuis kom, dan ben ik echt thuis. Dat is een goede regel geworden. Ik rij soms nog drie kwartier rond mijn huis om telefoons af te werken. Ik heb het nu de afgelopen maanden erg druk gehad, en ik merk ook dat als ik thuiskom, ik daar intens van geniet.

De biecht

Na zijn nacht in Het huis staat Jeroen op in werkmodus: "Ik werd wakker en ik was over worsten aan het dromen." "Het is een zware dag vandaag."

In de biechtkamer bekent Jeroen: "Misschien moet ik mijn vrouw en mijn zoon iets meer aandacht geven. Ook omdat ik hen enorm mis." En zijn bekendheid, die heeft natuurlijk ook impact op zijn familie: