Zelfde deur, 20 jaar later: hoe zou het nog zijn met de twee vrolijke cafébazinnen uit Herentals?

In Zelfde deur, 20 jaar later verrast Martin Heylen met nieuwsgierige blik enkele Vlamingen, twintig jaar nadat hij al bij hen langsging in Man bijt hond. Wat is er in al die jaren veranderd, of net hetzelfde gebleven? In aflevering vijf is Martin getuige van wat liefde in een tijdspanne van 20 jaar allemaal kan teweegbrengen.

Ontdek hieronder via 'lees meer' alles over de vijfde aflevering van Zelfde deur, 20 jaar later.

Zelfde deur, 20 jaar later: donderdag 4 oktober om 20.40 uur op Eén.

Zelfde deur, 20 jaar later is een programma van Woestijnvis voor Eén.

Twee vrolijke cafébazinnen

In Herentals (Antwerpen) vertelden twee vrolijke cafébazinnen, moeder en dochter, honderduit over het leven in een volkscafé. En over de mannen, die aan de toog hun hart uitstortten over hun vrouw. In hun vrije tijd genoten de dochter en haar man  voluit van het uitgaansleven. ‘Dat is een zwaar bestaan, zouden zij in schoonheid ouder worden’, vroeg Martin zich af. Twintig jaar later blijkt dat beide vrouwen de liefde zagen komen en gaan, maar terugvochten. Vooral het weerzien met dochter Martine was verrassend: zij heeft een nieuwe passie gevonden in het leven.

Kunst op de Cogels-Osylei

In de mooiste straat van Berchem (Antwerpen), de Cogels-Osylei, belde Martin Heylen willekeurig aan bij een van de prachtige patriciërswoningen. Zo leerde hij Lieve kennen, die in haar tuinatelier monumentale schilderijen maakte. Lieve was de vrouw van Dré Peeters, een bekende kunstenaar. Zou de tijd haar talent en gedrevenheid hebben aangetast of ontwikkeld? Blijkt dat leven en dood een omwenteling teweegbrachten in haar leven en werk.

Veel chique koffie 

Conny, een jonge lerares met twee kindjes uit Bonheiden (Antwerpen), wilde haar zithoek verkopen. Ze maakte van het onverwachte bezoek van Martin gebruik om er wat reclame voor te maken. Haar twee kindjes ravotten ondertussen door het huis. Twintig jaar later komt Martin te weten of de reclame op televisie resultaat heeft gehad. Hij ontdekt ook een trend tijdens zijn toer door Vlaanderen: veel mensen hebben geen alcohol meer in huis, maar er staat wel een chique koffiemachine in plaats van de koffiezet van weleer.

Verse muntthee bij een Algerijnse familie

Langs de rechte lijnen die hij door Vlaanderen trok, gebeurde het maar zelden dat Martin bij een familie van buitenlandse origine terechtkwam. In Menen (West-Vlaanderen) was dat wel zo. Een Algerijns gezin ontving hem hartelijk. De man was er niet - hij werkte in het buitenland -, de vrouw voedde drie kinderen op. Ze plukte verse munt in de tuin en zette een geurige thee voor Martijn. Er was ook een familielid op bezoek die verzen uit de Koran zong. Een generatie later zoekt Martin hen opnieuw op.

Aan de oevers van de Maas

In Kotem (Limburg) vond Martin aan de oevers van de rivier een ouder echtpaar met een kleindochter. Het meisje had net het haar van haar opa in de war gebracht. De Maas overstroomde hier bijna elk jaar. Daarom had de gemeente beslist om hun huis af te breken. De tuin lag er al verwilderd bij. Ook boerderijen in de omtrek waren onteigend. Ze toonden foto’s en krantenknipsels van de overstromingen en van hoe hoog het water in hun huis stond. Martin keert terug naar de inmiddels geworden vlakte. Wat is gebeurd met de oorspronkelijke bewoners van de grond en de liefde voor hun geboortestreek?

Gesprek via het hek

Langs de steenweg in Wiemesmeer (Limburg) ontmoette Martin een dame in een prachtig huis met een grote tuin. Haar broer Harry hielp haar met het onderhoud. Haar man was 17 jaar geleden overleden, maar haar liefde voor hem bleef bestaan. Elke dag herdacht ze hem met verse bloemen. Martin gaat terug maar kan het huis niet binnengaan. Iemand is er met de sleutels vandoor, waardoor hij met de bewoner moet praten via een traliehek.

Zelfde deur, 20 jaar later: donderdag 4 oktober om 20.40 uur op Eén.